Wie van de drie….regelt straks uw geldzaken

Miep, de 88-jarige tante van Jeannette Terlaak, moest plotseling verhuizen. Haar verzorgingshuis werd gesloten. Samen met haar man zocht Jeannette een nieuwe woonruimte. Vanaf dat moment deed tante steeds vaker een beroep op haar nichtje. Totdat de bank om een volmacht vroeg.

Steeds meer mensen worden geconfronteerd met familie of bekenden die in een situatie terechtkomen waarin het lastig of onmogelijk is verantwoorde beslissingen te nemen. Bijvoorbeeld wanneer iemand door ziekte of een ongeval niet meer in staat is zelf te handelen. Dit leidt geregeld tot onzekerheid of onenigheid binnen de familie. ‘Zo ver hoeft het niet te komen’, zegt Nora van Oostrom van de Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie (KNB). ‘In een zogenoemd levenstestament kun je van te voren aangeven wie voor jou beslissingen neemt als je dit zelf niet meer kunt.’

Vertrouwenspersonen Een van de eerste vragen bij het opstellen van een levenstestament is: wie vertrouw je en mag er straks namens jou beslissingen nemen? ‘Wie je namens jou persoonlijke of medische beslissingen laat nemen of je bankzaken laat regelen, is afhankelijk van je persoonlijke situatie’, legt Van Oostrom uit. De KNB heeft een checklist ontwikkeld om te inventariseren welke wensen iemand heeft en waar je over na moet denken voordat je een levenstestament kunt opstellen. Deze is te vinden op www.wievandedrie.nl.

Rekening en verantwoording‘Ervaring leert dat vragen over levenseinde, beheer van geld of verkoop van het huis confronterend kunnen zijn. Toch is het belangrijk dat mensen hier goed en tijdig over nadenken’, benadrukt Van Oostrom nogmaals. Inmiddels heeft Jeannette een volmacht. Haar tante heeft een levenstestament bij de notaris laten opstellen, waarin ze haar nicht heeft aangewezen als degene die haar mag vertegenwoordigen. Tweemaal per jaar moet Jeannette rekening en verantwoording afleggen aan de notaris. ‘Dan worden alle inkomsten en uitgaven boven een bepaald bedrag doorgenomen. Zo is het ook vastgelegd in het levenstestament én zo is het ook goed. Als meisje logeerde ik altijd bij mijn tante. Nu kan ik eindelijk iets voor haar terugdoen’, besluit Jeannette. ‘Dat geeft een goed gevoel.’